Çin’de omuzun işle ilgili kas-iskelet rahatsızlıkları

Omuz bölgesi işle ilgili kas-iskelet rahatsızlıklarına (İİKİR) çok yatkın olmasına rağmen omuz İİKİR hakkında yeterince bilimsel çalışma yoktur.

İşyerindeki tehlikelere maruz kalmayla ilişkili kas, sinir, kiriş, eklem, kıkırdak ve omurga diski yaralanmaları veya rahatsızlıkları işle ilgili kas-iskelet rahatsızlıkları (İİKİR) olarak adlandırılır ve dünya çapında işle ilgili ikinci en yaygın sağlık sorunudur.

Teknolojinin gelişmesi ve üretim uygulamalarının değişmesi ile birlikte düşük yük, hızlı ritim ve uzun süre yüksek tekrar içeren vücut çalışması modern endüstrinin birincil özelliği haline geldi. Bu iş uygulamaları kolayca bölgesel kas yorgunluğuna ve ciddi durumlarda bölgesel kas-iskelet rahatsızlıklarına yol açabilir.

Bu güncel iş uygulamaları nedeniyle omuz bölgesi işle ilgili kas-iskelet rahatsızlıklarına çok yatkın olmasına rağmen omuz İİKİR hakkında yeterince bilimsel çalışma yoktur.

Çin‘den 27 bilim insanı (Jing Liang, Ning Jia, Feiruo Zhang, HuadongZhang, Ruijie Ling, Yimin Liu, Gang Li, Dongxia Li, Yan Yin, Hua Shao, Hengdong Zhang, Bing Qiu, Xinglin Fang, Dayu Wang, Qiang Zeng, Jianchao Chen, Danying Zhang, Liangying Mei, Yongquan Liu, Jixiang Liu, Chengyun Zhang, Tianlai Li, Yu Li, Huaiying Tao, Huan Luo, Rugang Wang, Zhongxu Wang) Çinli işçilerde omuzun işle ilgili kas-iskelet rahatsızlıklarının (İİKİR) yaygınlığını ve ciddiyetini araştırdı.

Araştırma için Çin’in yedi bölgesindeki 15 sektörden 252 işletmede çalışan 55.749 işçiye yüz yüze bilimsel bir anket uygulandı.

Çalışma sonucunda şu bilgilere ulaşıldı.

Her 3 katılımcıdan birinde omuz İİKİR vardı.

Omuz İİKİR’nın en çok görüldüğü sektörler biyoeczacılık ile ilgili üretim, tıbbi hizmetler ve havacılık hizmetleriydi. Bu sektörlerde her 2 çalışandan birinde omuz İİKİR vardı.

Omuz İİKİR için ağrı düzeyi 1’den 10’a kadar derecelendirildi. Uçuş görevlilerinin ağrı düzeyi, 6 ile, en yüksekti.

Kadınlarda omuz İİKİR erkeklere göre anlamlı derecede daha fazla görülmekteydi.

Yeterli dinlenme zamanı bulan çalışanlar çoğu sektörde daha az omuz rahatsızlığı bildirdi.

“Uzun süre ayakta durmak” ve/veya “uzun süre oturmak” elektronik donanım imalatı işçilerinde, otomobil üretimi işçilerinde, ayakkabı üretim işçilerinde ve sağlık personelinde omuz şikayetlerinde artma ile ilişkiliydi.

“Rahatsız duruş” ve “üst uzuvlar veya ellerle yapılan ağır fiziksel çalışma“, gemi yapımı, elektronik donanım imalatı, mobilya imalatı, inşaat, otomobil imalatı, ayakkabı imalatı ve tıbbi hizmet çalışanlarında omuz şikayetlerinde artma ile ilişkiliydi.

“Hemen her gün aynı işi yapmak” ve/veya “dakikada birkaç kez aynı işlemi yapmak” hayvancılık, gemi yapımı, elektronik donanım imalatı, mobilya imalatı, otomobil imalatı, ayakkabı imalatı ve sağlık hizmeti çalışanları arasında omuz şikayetlerinin ortaya çıkmasıyla ilişkiliydi.

“5 kilodan daha ağır şeyleri kaldırmak” elektronik donanım işçileri, inşaat işçileri ve otomobil üreticilerinde omuz İİKİR ile ilişkiliydi.

“Fazla mesai” tıbbi hizmet çalışanları arasında; “personel eksikliği” mobilya imalatı, kömür madenciliği ve yıkama, otomobil 4S (satış, yedek parça, servis, keşif) işyerleri, otomobil imalatı ve oyuncak imalatı işçilerinde omuzdaki kas-iskelet şikayetlerini önemli ölçüde artırdı.

“İşe ne zaman başlayıp bitireceğine kendi karar verme” gemi yapımcıları için, “ne zaman ara vereceğine kendi karar verme” ayakkabı imalatçıları için omuz şikayetlerini azalttı.

Mobilya imalatı ve otomobil imalatı çalışanları için “açık mekanlar“; gemi yapımı, mobilya imalatı, kömür madenciliği ve yıkama, otomobil imalatı, ayakkabı imalatı ve tıbbi hizmet çalışanları için “işyerinde soğuk, rüzgar ya da sıcaklık değişikliği hissetme” omuz İİKİR ile ilişkiliydi.

Araştırmacılar sonuç olarak şunları ifade etti:

“Sonuç olarak, omuz WMSD’nin etkisini azaltmak için her sektördeki belirli faktörlere dayalı müdahale eylemlerinin alınması gerekmektedir. Bu eylemler, çalışma ortamını iyileştirmeyi, iş organizasyonunu optimize etmeyi ve ergonomi farkındalığını güçlendirmeyi içermelidir.“